Θεραπεία σε δόσεις: 5η δόση (ή αλλιώς, διαφημίσεις της Axe, πλαστικοί χειρούργοι και άλλα ωραία…)

Όπως αναφέρθηκε σε προηγούμενο άρθρο ένας βασικός κανόνας της ψυχολογίας μας είναι: ‘Αν δεν επιθυμείς κάτι τότε θα σου συμβεί’. Για παράδειγμα, αν δεν θέλουμε να νιώθουμε άγχος τότε είναι βέβαιο ότι θα νιώσουμε!

Οι περισσότεροι από εμάς θα σκεφτόμασταν βέβαια ότι ίσως να ήμασταν πρόθυμοι να βιώσουμε αρνητικά συναισθήματα αν αυτό θα σήμαινε ότι με αυτόν τον τρόπο αυτά θα μειώνονταν ή θα εξαφανίζονταν στην συνέχεια.

‘Χμμμ. Λοιπόν, αν δεν θέλω να είμαι αγχωμένος, θα είμαι αγχωμένος. Υποθέτω ότι αυτό σημαίνει ότι αν ήμουν περισσότερο πρόθυμος να νιώσω άγχος ίσως να μην ήμουν τόσο αγχώδης’. Εδώ όμως βρίσκεται και η παγίδα γιατί αν είσαι πρόθυμος να νιώσεις άγχος μόνο με την προϋπόθεση ότι κάτι τέτοιο θα σου μειώσει το άγχος τότε δεν είσαι πραγματικά πρόθυμος να νιώσεις άγχος και με αυτόν τον τρόπο θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο το άγχος σου!!!

Αυτό τώρα δεν είναι ούτε κανένα λογοπαίγνιο ούτε κανένα αστειάκι για να περνάμε ευχάριστα την ώρα μας. Ναι, συμφωνώ ότι είναι παράδοξο αλλά είναι παρόλα αυτά αληθινό. Για να μπορέσουμε όμως να κατανοήσουμε την αλήθεια του θα πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσουμε το τι εννοούμε με την λέξη ‘προθυμία’.

Προθυμία εδώ είναι συνώνυμη της ‘αποδοχής’. Προθυμία και αποδοχή είναι τα αντίθετα της τάσης μας για επιβολή ελέγχου. Προθυμία και αποδοχή σημαίνει το να ανταποκρινόμαστε με τρόπο ενεργό στα συναισθήματα μας και αυτό σημαίνει να τα βιώνουμε, κατά κυριολεξία, όπως όταν απλώνουμε το χέρι μας για να νιώσουμε ένα βελούδινο ύφασμα.

Σημαίνει επίσης να ανταποκρινόμαστε ενεργά στις σκέψεις μας με το να τις σκεφτόμαστε όπως ένας ηθοποιός που διαβάζει ξανά και ξανά το σενάριο του ρόλου του για να κατανοήσει τον σκοπό του συγγραφέα. Το να είμαστε πρόθυμοι σημαίνει το να ανταποκρινόμαστε ενεργά στις μνήμες μας με το να τις θυμόμαστε με τον ίδιο τρόπο που παίρνουμε έναν φίλο μας και πάμε να δούμε μια ταινία στο σινεμά που έχουμε ήδη δει.

Σημαίνει επίσης το να ανταποκρινόμαστε ενεργά στα σωματικά μας αισθήματα με το να τα αισθανόμαστε με τον ίδιο τρόπο που τεντωνόμαστε το πρωί μόλις βγούμε από το κρεβάτι για να νιώσουμε το σώμα μας.

Δυστυχώς ο πολιτισμός μας σήμερα δεν βοηθάει και πολύ στην αποδοχή. Σκεφτείτε την πρόσφατη διαφήμιση της Axe όπου μια φυσική κατά τα άλλα λειτουργία του ανθρώπινου σώματος, ο ιδρώτας στις μασχάλες μας, θεωρείται απαράδεκτη και συνδυάζεται με την ερωτική αποτυχία του άνδρα!

Παρακολουθήστε λίγο την αλληλουχία των νοημάτων για να καταλάβετε: Είναι απαράδεχτο το να ιδρώνουν οι μασχάλες σου – Αν συμβεί αυτό δεν θα σε θέλουν οι γυναίκες – Μη αποδοχή από μέρους του άνδρα της φυσικής αυτής σωματικής λειτουργίας – Άγχος – Ακόμη μεγαλύτερη εφίδρωση λόγο άγχους – Ακόμη μεγαλύτερη χρήση του Axe!

Συμπέρασμα: Είναι τζιμάνια οι διαφημιστές και πολύ καλοί γνώστες της ανθρώπινης ψυχολογίας! Ας μην μιλήσουμε βέβαια για πλαστικές επεμβάσεις και χίλιους δυο άλλους τρόπους μη αποδοχής του εαυτού μας που η σημερινή κοινωνία προάγει με την σέσουλα!  

Αποδοχή και προθυμία σημαίνει το να φερόμαστε ευγενικά και με αγάπη στον εαυτό μας, στο παρελθόν μας, στην ανατροφή μας. Ο σκοπός της αποδοχής δεν είναι να νιώσουμε καλά. Ο σκοπός είναι να ανοίξουμε τον εαυτό μας στην ζωτικότητα του παρόντος και να προχωρήσουμε πιο αποτελεσματικά προς αυτό που εκτιμούμε και θέλουμε στην ζωή μας.

Με άλλα λόγια ο σκοπός της αποδοχής είναι να νιώσουμε τα συναισθήματα μας που αναδύονται από μέσα μας πιο ολοκληρωμένα, ακόμα – ή και ειδικότερα – τα άσχημα συναισθήματα έτσι ώστε να ζούμε την ζωή μας πιο ολοκληρωμένα.

Και εδώ η κοινωνία μας φαίνεται να βάζει το χεράκι της στην μη αποδοχή ολόκληρου του φάσματος των συναισθημάτων μας με το να προβάλει, για παράδειγμα, εκπομπές στην τηλεόραση όπου οι παρουσιαστές της είναι συνεχώς χαρούμενοι και χαμογελαστοί για κατά τα άλλα αδιευκρίνιστους λόγους!

Αυτή η εμμονή μας να είμαστε επί 24ώρου βάσεως χαρούμενοι και ευτυχισμένη είναι η καλύτερη συνταγή κατάθλιψης και η εποχή μας έχει σίγουρα μπόλικη! Στην ουσία λοιπόν, για να ξαναγυρίσουμε στην συζήτηση μας, αποδοχή σημαίνει να δώσουμε αρκετό χώρο στον εαυτό μας για να ανασάνει. Αποδοχή και προθυμία σημαίνει να είμαστε σε θέση να περπατήσουμε μέσα από βάλτους και λασπόνερα όταν αυτά βρίσκονται στην κατεύθυνση που θέλουμε για την ζωή μας. Σημαίνει επίσης το να αισθανόμαστε ότι είμαστε ο ουρανός και όχι τα σύννεφα, είμαστε ο ωκεανός και όχι τα κύματα, ότι είμαστε με άλλα λόγια αρκετά μεγάλοι για να χωρέσουμε όλες τις δυσκολίες μας όπως ο ουρανός τα σύννεφα και ο ωκεανός τα κύματα!

Ας μην περιμένουμε όμως αυτές οι ποιητικές μεταφορές να κάνουν άμεσα την διαφορά. Αν νιώσουμε το μυαλό μας να συμφωνεί ή να αντιστέκεται τότε απλά ας το ευχαριστήσουμε για αυτήν του την σκέψη. Αποδοχή λοιπόν!    

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πατρίδα της Κομοτηνής στις 2 Ιουνίου 2011.